Το κόντρα πλακέ είναι κατασκευασμένο από τρία ή περισσότερα λεπτά στρώματα ξύλου που συνδέονται μεταξύ τους με κόλλα. Κάθε στρώμα ξύλου, ή κόντρα πλακέ, είναι συνήθως προσανατολισμένο με τους κόκκους του να εκτείνονται σε ορθή γωνία με το παρακείμενο στρώμα, προκειμένου να μειωθεί η συρρίκνωση και να βελτιωθεί η αντοχή του τελικού τεμαχίου. Τα περισσότερα κόντρα πλακέ πιέζονται σε μεγάλα, επίπεδα φύλλα που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή κτιρίων. Άλλα κομμάτια κόντρα πλακέ μπορούν να διαμορφωθούν σε απλές ή σύνθετες καμπύλες για χρήση σε έπιπλα, σκάφη και αεροσκάφη.
Η χρήση λεπτών στρώσεων ξύλου ως μέσο κατασκευής χρονολογείται περίπου στο 1500 π.Χ., όταν Αιγύπτιοι τεχνίτες συνέδεσαν λεπτά κομμάτια σκούρου ξύλου έβενου με το εξωτερικό ενός φέρετρου από κέδρο που βρέθηκε στον τάφο του βασιλιά Τουτ-Ανκ-Αμών. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιήθηκε αργότερα από τους Έλληνες και τους Ρωμαίους για την κατασκευή εκλεκτών επίπλων και άλλων διακοσμητικών αντικειμένων. Τον 17ο αιώνα, η τέχνη της διακόσμησης επίπλων με λεπτά κομμάτια ξύλου έγινε γνωστή ως επένδυση, και τα ίδια τα κομμάτια έγιναν γνωστά ως επενδύσεις.
Μέχρι τα τέλη του 1700, τα κομμάτια του καπλαμά κόβονταν εξ ολοκλήρου με το χέρι. Το 1797, ο Άγγλος Σερ Σάμιουελ Μπένθαμ υπέβαλε αίτηση για διπλώματα ευρεσιτεχνίας που κάλυπταν διάφορες μηχανές παραγωγής καπλαμάδων. Στις αιτήσεις ευρεσιτεχνίας του, περιέγραψε την έννοια της πλαστικοποίησης αρκετών στρώσεων καπλαμά με κόλλα για να σχηματιστεί ένα παχύτερο κομμάτι - η πρώτη περιγραφή αυτού που σήμερα ονομάζουμε κόντρα πλακέ.
Παρά την εξέλιξη αυτή, χρειάστηκαν σχεδόν άλλα εκατό χρόνια πριν οι επενδύσεις σε φύλλα ξύλου βρουν εμπορικές χρήσεις εκτός της βιομηχανίας επίπλων. Γύρω στο 1890, τα ξύλα σε φύλλα χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά για την κατασκευή πορτών. Καθώς η ζήτηση αυξανόταν, αρκετές εταιρείες άρχισαν να παράγουν φύλλα πολυστρωματικού ξύλου σε φύλλα, όχι μόνο για πόρτες, αλλά και για χρήση σε σιδηροδρομικά βαγόνια, λεωφορεία και αεροπλάνα. Παρά την αυξημένη χρήση, η έννοια της χρήσης «κολλημένων ξύλων», όπως τα ονόμαζαν σαρκαστικά ορισμένοι τεχνίτες, δημιούργησε μια αρνητική εικόνα για το προϊόν. Για να αντισταθμίσουν αυτήν την εικόνα, οι κατασκευαστές ξυλείας σε φύλλα συναντήθηκαν και τελικά κατέληξαν στον όρο «κόντρα πλακέ» για να περιγράψουν το νέο υλικό.
Το 1928, τα πρώτα φύλλα κόντρα πλακέ τυποποιημένου μεγέθους 4 ft επί 8 ft (1,2 m επί 2,4 m) εισήχθησαν στις Ηνωμένες Πολιτείες για χρήση ως γενικό δομικό υλικό. Τις επόμενες δεκαετίες, οι βελτιωμένες κόλλες και οι νέες μέθοδοι παραγωγής επέτρεψαν τη χρήση του κόντρα πλακέ για μια ευρεία ποικιλία εφαρμογών. Σήμερα, το κόντρα πλακέ έχει αντικαταστήσει την κομμένη ξυλεία για πολλούς κατασκευαστικούς σκοπούς και η κατασκευή του έχει γίνει μια παγκόσμια βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Τα εξωτερικά στρώματα του κόντρα πλακέ είναι γνωστά αντίστοιχα ως η όψη και το πίσω μέρος. Η όψη είναι η επιφάνεια που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ή να φανεί, ενώ το πίσω μέρος παραμένει αχρησιμοποίητο ή κρυφό. Το κεντρικό στρώμα είναι γνωστό ως ο πυρήνας. Στα κόντρα πλακέ με πέντε ή περισσότερες στρώσεις, τα ενδιάμεσα στρώματα είναι γνωστά ως εγκάρσιες ταινίες.
Το κόντρα πλακέ μπορεί να κατασκευαστεί από σκληρά ξύλα, μαλακά ξύλα ή συνδυασμό των δύο. Μερικά κοινά σκληρά ξύλα περιλαμβάνουν τη μελιά, το σφένδαμο, το μαόνι, τη δρυς και το τικ. Το πιο συνηθισμένο μαλακό ξύλο που χρησιμοποιείται για την κατασκευή κόντρα πλακέ στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι η ελάτη Ντάγκλας, αν και χρησιμοποιούνται επίσης διάφορες ποικιλίες πεύκου, κέδρου, ερυθρελάτης και σεκόγιας.
Το σύνθετο κόντρα πλακέ έχει έναν πυρήνα κατασκευασμένο από μοριοσανίδες ή συμπαγή κομμάτια ξύλου ενωμένα άκρη με άκρη. Φινιρίζεται με επένδυση κόντρα πλακέ στην πρόσοψη και την πλάτη. Το σύνθετο κόντρα πλακέ χρησιμοποιείται όπου απαιτούνται πολύ παχιά φύλλα.
Ο τύπος της κόλλας που χρησιμοποιείται για τη συγκόλληση των στρώσεων ξύλου εξαρτάται από την συγκεκριμένη εφαρμογή για το τελικό κόντρα πλακέ. Τα φύλλα κόντρα πλακέ μαλακού ξύλου που έχουν σχεδιαστεί για εγκατάσταση στο εξωτερικό μιας κατασκευής συνήθως χρησιμοποιούν ρητίνη φαινόλης-φορμαλδεΰδης ως κόλλα λόγω της εξαιρετικής αντοχής και της αντοχής της στην υγρασία. Τα φύλλα κόντρα πλακέ μαλακού ξύλου που έχουν σχεδιαστεί για εγκατάσταση στο εσωτερικό μιας κατασκευής μπορεί να χρησιμοποιούν κόλλα πρωτεΐνης αίματος ή πρωτεΐνης σόγιας, αν και τα περισσότερα εσωτερικά φύλλα μαλακού ξύλου κατασκευάζονται πλέον με την ίδια ρητίνη φαινόλης-φορμαλδεΰδης που χρησιμοποιείται για εξωτερικά φύλλα. Το κόντρα πλακέ σκληρού ξύλου που χρησιμοποιείται για εσωτερικές εφαρμογές και στην κατασκευή επίπλων συνήθως κατασκευάζεται με ρητίνη ουρίας-φορμαλδεΰδης.
Ορισμένες εφαρμογές απαιτούν φύλλα κόντρα πλακέ που έχουν ένα λεπτό στρώμα από πλαστικό, μέταλλο ή χαρτί ή ύφασμα εμποτισμένο με ρητίνη, συγκολλημένο είτε στην επιφάνεια είτε στην πίσω πλευρά (ή και στα δύο) για να δώσουν στην εξωτερική επιφάνεια πρόσθετη αντοχή στην υγρασία και την τριβή ή για να βελτιώσουν τις ιδιότητες συγκράτησης του χρώματος. Τέτοιο κόντρα πλακέ ονομάζεται επικαλυπτόμενο κόντρα πλακέ και χρησιμοποιείται συνήθως στις κατασκευές, τις μεταφορές και τη γεωργία.
Άλλα φύλλα κόντρα πλακέ μπορούν να επικαλυφθούν με υγρό χρώμα για να δώσουν στις επιφάνειες μια τελική εμφάνιση ή μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία με διάφορες χημικές ουσίες για να βελτιωθεί η αντοχή του κόντρα πλακέ στη φλόγα ή η αντοχή στην σήψη.
Υπάρχουν δύο ευρείες κατηγορίες κόντρα πλακέ, καθεμία με το δικό της σύστημα ταξινόμησης.
Μία κατηγορία είναι γνωστή ως κατασκευαστική και βιομηχανική. Τα κόντρα πλακέ σε αυτήν την κατηγορία χρησιμοποιούνται κυρίως για την αντοχή τους και αξιολογούνται με βάση την ικανότητα έκθεσής τους και την ποιότητα του καπλαμά που χρησιμοποιείται στην όψη και την πλάτη. Η ικανότητα έκθεσης μπορεί να είναι εσωτερική ή εξωτερική, ανάλογα με τον τύπο της κόλλας. Οι κατηγορίες καπλαμά μπορεί να είναι N, A, B, C ή D. Η κατηγορία N έχει πολύ λίγα επιφανειακά ελαττώματα, ενώ η κατηγορία D μπορεί να έχει πολλούς κόμπους και σχισμές. Για παράδειγμα, το κόντρα πλακέ που χρησιμοποιείται για υποδάπεδα σε ένα σπίτι έχει την κατηγορία "Εσωτερική CD". Αυτό σημαίνει ότι έχει όψη C με πλάτη D και η κόλλα είναι κατάλληλη για χρήση σε προστατευμένες τοποθεσίες. Οι εσωτερικές στρώσεις όλων των κατασκευαστικών και βιομηχανικών κόντρα πλακέ είναι κατασκευασμένες από καπλαμά κατηγορίας C ή D, ανεξάρτητα από την κατηγορία.
Η άλλη κατηγορία κόντρα πλακέ είναι γνωστή ως σκληρό ξύλο και διακοσμητικό. Τα κόντρα πλακέ αυτής της κατηγορίας χρησιμοποιούνται κυρίως για την εμφάνισή τους και ταξινομούνται κατά φθίνουσα σειρά αντοχής στην υγρασία ως Τεχνικά (Εξωτερικά), Τύπου Ι (Εξωτερικά), Τύπου II (Εσωτερικά) και Τύπου III (Εσωτερικά). Οι όψεις τους είναι ουσιαστικά απαλλαγμένες από ελαττώματα.
Μεγέθη
Τα φύλλα κόντρα πλακέ έχουν πάχος από 1,6 mm έως 76 mm. Τα πιο συνηθισμένα πάχη κυμαίνονται από 6,4 mm έως 19,0 mm. Αν και ο πυρήνας, οι εγκάρσιες ταινίες και η πρόσοψη και το πίσω μέρος ενός φύλλου κόντρα πλακέ μπορούν να κατασκευαστούν από διαφορετικά πάχη επένδυσης, το πάχος καθενός πρέπει να ισορροπεί γύρω από το κέντρο. Για παράδειγμα, η πρόσοψη και το πίσω μέρος πρέπει να έχουν ίσο πάχος. Ομοίως, οι άνω και κάτω εγκάρσιες ταινίες πρέπει να είναι ίσες.
Το πιο συνηθισμένο μέγεθος για φύλλα κόντρα πλακέ που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή κτιρίων είναι 1,2 m πλάτος επί 2,4 m μήκος. Άλλα συνηθισμένα πλάτη είναι 0,9 m και 1,5 m. Τα μήκη ποικίλλουν από 2,4 m έως 3,6 m σε βήματα του 0,3 m. Ειδικές εφαρμογές, όπως η κατασκευή σκαφών, ενδέχεται να απαιτούν μεγαλύτερα φύλλα.
Τα δέντρα που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή κόντρα πλακέ έχουν γενικά μικρότερη διάμετρο από αυτά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή ξυλείας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, έχουν φυτευτεί και καλλιεργηθεί σε περιοχές που ανήκουν στην εταιρεία κόντρα πλακέ. Αυτές οι περιοχές διαχειρίζονται προσεκτικά για να μεγιστοποιηθεί η ανάπτυξη των δέντρων και να ελαχιστοποιηθούν οι ζημιές από έντομα ή φωτιά.
Ακολουθεί μια τυπική ακολουθία εργασιών για την επεξεργασία δέντρων σε τυπικά φύλλα κόντρα πλακέ διαστάσεων 4 ft επί 8 ft (1,2 m επί 2,4 m):
Οι κορμοί πρώτα αποφλοιώνονται και στη συνέχεια κόβονται σε τεμάχια αποφλοίωσης. Για να κοπούν τα τεμάχια σε λωρίδες καπλαμά, πρώτα μουλιάζονται και στη συνέχεια ξεφλουδίζονται σε λωρίδες.
1 Επιλεγμένα δέντρα σε μια περιοχή σημειώνονται ως έτοιμα για κοπή ή κλάδεμα. Η κοπή μπορεί να γίνει με βενζινοκίνητα αλυσοπρίονα ή με μεγάλα υδραυλικά ψαλίδια τοποθετημένα στο μπροστινό μέρος τροχοφόρων οχημάτων που ονομάζονται κλαδευτήρια. Τα κλαδιά αφαιρούνται από τα πεσμένα δέντρα με αλυσοπρίονα.
2 Οι κλαδεμένοι κορμοί δέντρων, ή αλλιώς κορμοί, σέρνονται σε μια περιοχή φόρτωσης με τροχοφόρα οχήματα που ονομάζονται ολισθητήρες. Οι κορμοί κόβονται σε μήκος και φορτώνονται σε φορτηγά για το ταξίδι στο εργοστάσιο κόντρα πλακέ, όπου στοιβάζονται σε μεγάλους σωρούς, γνωστούς ως καταστρώματα κορμών.
3 Καθώς χρειάζονται κορμοί, μαζεύονται από τα καταστρώματα κορμών με φορτωτές με ελαστικά και τοποθετούνται σε έναν αλυσομεταφορέα που τους φέρνει στο μηχάνημα αποφλοίωσης. Αυτό το μηχάνημα αφαιρεί τον φλοιό, είτε με τροχούς λείανσης με κοφτερά δόντια είτε με πίδακες νερού υψηλής πίεσης, ενώ ο κορμός περιστρέφεται αργά γύρω από τον μακρύ του άξονα.
4 Τα αποφλοιωμένα κούτσουρα μεταφέρονται στο μύλο με έναν αλυσομεταφορέα, όπου ένα τεράστιο κυκλικό πριόνι τα κόβει σε τμήματα μήκους περίπου 2,5 έως 2,6 μέτρων, κατάλληλα για την κατασκευή τυπικών φύλλων μήκους 2,4 μέτρων. Αυτά τα τμήματα κορμών είναι γνωστά ως μπλοκ αποφλοίωσης.
5 Πριν από την κοπή του καπλαμά, τα μπλοκ αποφλοίωσης πρέπει να θερμανθούν και να μουλιαστούν για να μαλακώσουν το ξύλο. Τα μπλοκ μπορούν να ατμιστούν ή να βυθιστούν σε ζεστό νερό. Αυτή η διαδικασία διαρκεί 12-40 ώρες ανάλογα με τον τύπο του ξύλου, τη διάμετρο του μπλοκ και άλλους παράγοντες.
6 Τα θερμαινόμενα μπλοκ αποφλοίωσης μεταφέρονται στη συνέχεια στον τόρνο αποφλοίωσης, όπου ευθυγραμμίζονται αυτόματα και τροφοδοτούνται στον τόρνο ένα κάθε φορά. Καθώς ο τόρνος περιστρέφει το μπλοκ γρήγορα γύρω από τον μακρύ του άξονα, μια λεπίδα μαχαιριού πλήρους μήκους αποκολλά ένα συνεχές φύλλο καπλαμά από την επιφάνεια του περιστρεφόμενου μπλοκ με ρυθμό 300-800 ft/min (90-240 m/min). Όταν η διάμετρος του μπλοκ μειωθεί σε περίπου 3-4 in (230-305 mm), το υπόλοιπο κομμάτι ξύλου, γνωστό ως πυρήνας αποφλοίωσης, εκτοξεύεται από τον τόρνο και ένα νέο μπλοκ αποφλοίωσης τροφοδοτείται στη θέση του.
7 Το μακρύ φύλλο καπλαμά που εξέρχεται από τον τόρνο αποφλοίωσης μπορεί να υποβληθεί σε άμεση επεξεργασία ή μπορεί να αποθηκευτεί σε μακριούς δίσκους πολλαπλών επιπέδων ή να τυλιχθεί σε ρολά. Σε κάθε περίπτωση, η επόμενη διαδικασία περιλαμβάνει την κοπή του καπλαμά σε χρησιμοποιήσιμα πλάτη, συνήθως περίπου 1,4 m (4 ft-6 in), για την κατασκευή τυπικών φύλλων κόντρα πλακέ πλάτους 1,2 m (4 ft). Ταυτόχρονα, οι οπτικοί σαρωτές αναζητούν τμήματα με μη αποδεκτά ελαττώματα και αυτά κόβονται, αφήνοντας κομμάτια καπλαμά μικρότερου από το τυπικό πλάτος.
Οι υγρές λωρίδες καπλαμά τυλίγονται σε ρολό, ενώ ένας οπτικός σαρωτής ανιχνεύει τυχόν μη αποδεκτά ελαττώματα στο ξύλο. Μόλις στεγνώσει, το καπλαμά βαθμονομείται και στοιβάζεται. Επιλεγμένα τμήματα καπλαμά κολλώνται μεταξύ τους. Χρησιμοποιείται θερμή πρέσα για τη σφράγιση του καπλαμά σε ένα ενιαίο κομμάτι κόντρα πλακέ, το οποίο θα κοπεί και θα τριφτεί πριν σφραγιστεί με την κατάλληλη ποιότητα.
8 Στη συνέχεια, τα τμήματα του καπλαμά ταξινομούνται και στοιβάζονται ανάλογα με την ποιότητα. Αυτό μπορεί να γίνει χειροκίνητα ή αυτόματα χρησιμοποιώντας οπτικούς σαρωτές.
9 Τα ταξινομημένα τμήματα τροφοδοτούνται σε ένα στεγνωτήριο για να μειωθεί η περιεκτικότητά τους σε υγρασία και να συρρικνωθούν πριν κολληθούν μεταξύ τους. Οι περισσότερες μονάδες παραγωγής κόντρα πλακέ χρησιμοποιούν ένα μηχανικό στεγνωτήριο στο οποίο τα κομμάτια κινούνται συνεχώς μέσα από έναν θερμαινόμενο θάλαμο. Σε ορισμένα στεγνωτήρια, πίδακες θερμού αέρα υψηλής ταχύτητας διοχετεύονται στην επιφάνεια των τεμαχίων για να επιταχυνθεί η διαδικασία ξήρανσης.
10 Καθώς τα τμήματα του καπλαμά εξέρχονται από το στεγνωτήριο, στοιβάζονται ανάλογα με την ποιότητα. Τα τμήματα κάτω από το πλάτος έχουν επιπλέον καπλαμά που είναι συγκολλημένα με ταινία ή κόλλα για να γίνουν τα κομμάτια κατάλληλα για χρήση στα εσωτερικά στρώματα όπου η εμφάνιση και η αντοχή είναι λιγότερο σημαντικά.
11 Τα τμήματα του καπλαμά που θα τοποθετηθούν εγκάρσια —ο πυρήνας σε φύλλα τριών στρώσεων ή οι εγκάρσιες ταινίες σε φύλλα πέντε στρώσεων— κόβονται σε μήκη περίπου 4 ft-3 in (1,3 m).
12 Όταν τα κατάλληλα τμήματα καπλαμά συναρμολογούνται για μια συγκεκριμένη σειρά κόντρα πλακέ, ξεκινά η διαδικασία τοποθέτησης και κόλλησης των κομματιών. Αυτό μπορεί να γίνει χειροκίνητα ή ημιαυτόματα με μηχανές. Στην απλούστερη περίπτωση των τριπλών φύλλων, το πίσω κάλυμμα τοποθετείται επίπεδο και περνιέται μέσα από έναν απλωτή κόλλας, ο οποίος εφαρμόζει ένα στρώμα κόλλας στην άνω επιφάνεια. Τα κοντά τμήματα του πυρήνα καπλαμά τοποθετούνται στη συνέχεια εγκάρσια πάνω από την κολλημένη πίσω πλευρά και ολόκληρο το φύλλο περνιέται μέσα από τον απλωτή κόλλας για δεύτερη φορά. Τέλος, το μπροστινό κάλυμμα τοποθετείται πάνω από τον κολλημένο πυρήνα και το φύλλο στοιβάζεται με άλλα φύλλα που περιμένουν να μπουν στην πρέσα.
13 Τα κολλημένα φύλλα τοποθετούνται σε μια πρέσα πολλαπλών ανοιγμάτων. Οι πρέσες μπορούν να χειριστούν 20-40 φύλλα κάθε φορά, με κάθε φύλλο να τοποθετείται σε ξεχωριστή υποδοχή. Όταν τοποθετηθούν όλα τα φύλλα, η πρέσα τα συμπιέζει μεταξύ τους υπό πίεση περίπου 110-200 psi (7,6-13,8 bar), ενώ ταυτόχρονα τα θερμαίνει σε θερμοκρασία περίπου 230-315° F (109,9-157,2° C). Η πίεση διασφαλίζει καλή επαφή μεταξύ των στρωμάτων του καπλαμά και η θερμότητα προκαλεί την σωστή σκλήρυνση της κόλλας για μέγιστη αντοχή. Μετά από 2-7 λεπτά, η πρέσα ανοίγει και τα φύλλα ξεφορτώνονται.
14 Στη συνέχεια, τα ακατέργαστα φύλλα περνούν από ένα σετ πριονιών, τα οποία τα κόβουν στο τελικό τους πλάτος και μήκος. Τα φύλλα υψηλότερης ποιότητας περνούν από ένα σετ ταινιολειαντήρων πλάτους 4 ποδιών (1,2 μ.), τα οποία τρίβουν τόσο την επιφάνεια όσο και την πίσω πλευρά. Τα φύλλα ενδιάμεσης ποιότητας τρίβονται χειροκίνητα σε σημεία για να καθαριστούν οι ακατέργαστες περιοχές. Ορισμένα φύλλα περνούν από ένα σετ κυκλικών πριονωτών λεπίδων, οι οποίες κόβουν ρηχές αυλακώσεις στην επιφάνεια για να δώσουν στο κόντρα πλακέ μια ανάγλυφη εμφάνιση. Μετά από έναν τελικό έλεγχο, τυχόν υπόλοιπα ελαττώματα επισκευάζονται.
15 Τα τελικά φύλλα σφραγίζονται με ένα εμπορικό σήμα ποιότητας που παρέχει στον αγοραστή πληροφορίες σχετικά με την αξιολόγηση έκθεσης, την ποιότητα, τον αριθμό του μύλου και άλλους παράγοντες. Φύλλα με την ίδια ποιότητα-εμπορικό σήμα δένονται μεταξύ τους σε στοίβες και μεταφέρονται στην αποθήκη για να αποσταλούν.
Όπως ακριβώς και με την ξυλεία, δεν υπάρχει τέλειο κομμάτι κόντρα πλακέ. Όλα τα κομμάτια κόντρα πλακέ έχουν έναν ορισμένο αριθμό ελαττωμάτων. Ο αριθμός και η θέση αυτών των ελαττωμάτων καθορίζουν την ποιότητα του κόντρα πλακέ. Τα πρότυπα για τα κόντρα πλακέ κατασκευών και βιομηχανίας ορίζονται από το Πρότυπο Προϊόντος PS1 που εκπονήθηκε από το Εθνικό Γραφείο Προτύπων και την Αμερικανική Ένωση Κόντρα Πλακέ. Τα πρότυπα για τα σκληρό ξύλο και τα διακοσμητικά κόντρα πλακέ ορίζονται από το ANSIIHPMA HP που εκπονήθηκε από το Αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Προτύπων και την Ένωση Κατασκευαστών Κόντρα Πλακέ Σκληρού Ξύλου. Αυτά τα πρότυπα όχι μόνο καθορίζουν τα συστήματα διαβάθμισης για το κόντρα πλακέ, αλλά καθορίζουν επίσης τα κριτήρια κατασκευής, απόδοσης και εφαρμογής.
Παρόλο που το κόντρα πλακέ αξιοποιεί τα δέντρα αρκετά αποτελεσματικά —ουσιαστικά αποσυναρμολογώντας τα και συναρμολογώντας τα ξανά σε μια πιο ανθεκτική και πιο εύχρηστη διαμόρφωση— εξακολουθεί να υπάρχει σημαντική σπατάλη που ενυπάρχει στη διαδικασία κατασκευής. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μόνο περίπου το 50-75% του χρησιμοποιήσιμου όγκου ξύλου σε ένα δέντρο μετατρέπεται σε κόντρα πλακέ. Για τη βελτίωση αυτού του αριθμού, αναπτύσσονται αρκετά νέα προϊόντα.
Ένα νέο προϊόν ονομάζεται προσανατολισμένη σανίδα κλώνων, η οποία κατασκευάζεται τεμαχίζοντας ολόκληρο τον κορμό σε κλωστές, αντί να ξεφλουδίζεται ένα καπλαμά από τον κορμό και να απορρίπτεται ο πυρήνας. Οι κλωστές αναμειγνύονται με μια κόλλα και συμπιέζονται σε στρώσεις με τους κόκκους να τρέχουν προς μία κατεύθυνση. Αυτά τα συμπιεσμένα στρώματα στη συνέχεια προσανατολίζονται σε ορθή γωνία μεταξύ τους, όπως το κόντρα πλακέ, και συγκολλούνται μεταξύ τους. Η προσανατολισμένη σανίδα κλώνων είναι τόσο ανθεκτική όσο το κόντρα πλακέ και κοστίζει ελαφρώς λιγότερο.
Ώρα δημοσίευσης: 10 Αυγούστου 2021